44

عده ای اعتراض کردند و عده ای هم بی تفاوت بعد اینکه فهمیدند درها بسته است به اتاقهایشان برگشتند . از طرفی تا حدودی به کاظم حق میدادم که قادر نباشد بالاخره با یک قاچاقچی عمده برای رَد کردن ما به توافق برسد چون کسی اصلا او را جدی نمی گرفت و چون سابقه ی چندانی در این کار نداشت کسی به او اعتماد نمیکرد . شاید هم عملکرد او در قبل باعث این بی اعتمادی در دیگران شده بود که با او وارد معامله نشوند . روال معمول این کار به این شکل بود .- میان کاظم و یا هر کدام دیگر از قاچاقچیان خورده پا و مشتریانشان 1-  باید مشتریها هزینه ی انتقال خود تا مقصد را یا نقدی به قاچاقچی بپردازند و آنوقت آنقدر منتظر بمانند تا قاچاقچی بتواند با توافق با قاچاقچی های عمده تر و به هر کدام از راههایی که قبلا ذکر کردم او را به مقصد برساند 2-  مشتری پول را در یک صرافی در ترکیه یا ایران بخواباند ( اصطلاحی که بین قاچاقچیان مرسوم است برای این کار ) . این به این معناست که نماینده ای از مشتری و نماینده ای از قاچاقچی به صرافی مراجعه کرده و مبلغ مورد توافق را نزد صراف به امانت میگذارند و این پول تل زمانی که مشتری یا نماینده اش خبر تایید رسیدن به مقصد را ندهند و اجازه ی منتقل کردن آن را به صرافی ندهند آنجا به امانت می ماند و در صورت عدم امکان انتقال و خواست مشتری پول با کسر مبلقی برای این دلالی به مشتری بازگردانده میشود . 3- پول نزد فرد مورد اعتمادی که قاچاقچی هم به او اعتماد دارد گذاشته میشود تا بعد از رسیدن فرد به مقصد به قاچاقچی داده شود . 4 – پول نزد مشتری و همراه او باشد و زمانی که به مقصد رسید نقدا آن را در کشور مقصد پرداخت نماید . لازم به ذکر است که گزینه ی چهارم احمقانه ترین روشی است که ممکن است کسی در این شرایط برگزیند چون با استثناههای اندکی اکثر کسانی که پول نقد همرا داشته اند در مسیر یا توسط خود قاچاقچی و یا دیگرانی که از وجود پول مطلع بوده اند خفت شده اند یا در موارد بسیاری هم کشته شده اند . مبالغی که در ترکیه یا یونان آدمها را به خاطر آن کشته اند 2000 یا 1000 دلار  و یا حتی کمتر بوده که با این حساب پر ریسک ترین روش به نظر میرسد اما متاسفانه باز هم بسیاری هستند که به دلیل نا آگاهی یا سهل انگاری این کار را انجام میدهند و دردسر بزرگی را برای خود ایجاد میکنند . مطلب دیگری که شاید گفتنش در اینجا خالی از لطف نباشد این است که اصولا قیمت پرداختی برای افراد یک گروه که قصد عزیمت با هم را دارند اصلا یکسان و برابر نیست . به این معنا که مثلا در گروه ما که همگی در شرایط یکسان بوده و ظاهرا مقصد ابتدایی اکثرمان هم یکسان بود این تفاوت قیمتی که پرداخت میشد بسیار جالب و متفاوت بود . مثلا من به یاد دارم که ما برای این سفر نفری 4500 دلار خوابانده بودیم و در عین حال کسانی در همان گروه بودند که 2000 ذلار و گروهی دیگر تا 7000 یا 8000 دلار هم توافق کرده بودند . توافق برای این مبلق تنها و تنها به انصاف قاچاقچی و میزان چانه زدن و اطلاع مشتری از قیمتهای حدودی گروههای دیگر برای این مسیر دارد . قاچاقچی تا آنجا که میتواند سعی میکند با قیمت بالاتری توافق را ببندد و این طبیعی به نظر میرسد و برای این که بتواند مشتری را بر سر این توافق مصمم کند بلاشک از هیچ دروغ و حیله و نیرنگی دریغ نمیکند که باز هم متاسفانه غالبا مشتریها و خصوصا ایرانی ها خیلی زود گول این چرب زبانیها را خورده و مبلغ درخواست شده را تمام و کمال متعهد میشوند .

-میان قاچاقچی خورده پا و قاچاقچیان عمده که عموما وسایل و امکانهای سفر از قبیل کشتی و قایق و کاکیون و دیگر موارد در اختیار آنان است توافق تقریبا به همین شکل است . مثلا یک قاچاقچی خورده پا اعلام میکند که 20 مسافر دارد و میخواهد توسط قایق آنها را رَد کند و آنها بر سر قیمت قابل پرداخت برای هر مسافر با هم چانه زنی کرده و در نهایت به نتیجه میرسند . اما نحه ی منتقل کردن پول در این سطح عموما بر اساس اعتماد و اعتباری هست که قاچاقچیان خورده پا نزد قاچاقچیان عمده تر کسب کرده اند . پول همیشه بعد از انتقال مسافران به مقصد پرداخت میشود و این بسیار مهم است که قاچاقچی خورده پایی که مثلا 20 مسافرش منتقل شده اند آنقدر اعتبار داشته باشد که بعد از رسیدن مسافران سریعا در مورد پرداخت مبلغ توافقی اقدام کند . روال هم به این شکل هست که مثلا امروز یکی از قاچاقچیان عمده اعلام میکند که قصد دارد فردا یک قایق به مقصد اروپا به راه اندازد و با قاچاقچیان ورده پا تماس گرفته و هر کدام از آنها هر تعداد مسافر که در اختیار داشته باشند به او تحویل میدند . پس در هر مسیر انتقال با قایق یا وسایل دیگر ممکن است مسافران زیادی از گروههای متفاوت حضور داشته باند که در آن مقطع زمانی به گروه قاچاقچی عمده تحویل داده شده اند . زمان و محل حرکت هیچ وقت اعلام نمیشود و مسافران معمولا 2 یا 3 روز قبل از حرکت به قاچاقچی عمده تحویل داده میشوند .

در این میان تا آنجا که من توانسته بودم بفهمم هیچ کدام از قاچاقچیان عمده به هر دلیلی به کاظم اعتماد لازم و کافی را نداشتند و با او وارد معامله نمیشدند و این دلیلی بود که او نمیتوانست در نهایت به خواست مسافران که منتقل کردنشان در اسرع وقت بود پاسخ بدهد .

 من هم مثل بقیه به اتاق برگشتم . خاله و همسر ذبیح گریه میکردند . تحمل فضای آن امارت در آن شرایط و آن هم حالا در کل طول روز اصلا قابل تحمل و امکان پذیر نبود .